Een greep uit de autobiografie: ‘Mijn Pianomarathon’:
In Arles herpakte ik me daags nadien en ik kreeg zelfs een aanbod om te komen spelen op een festival in de zomer van 2014.
Het kon niet uitblijven of ik zou mij ook richting Les Saintes Maries de la Mer begeven, het hol van de zigeuners. Ik verkende eerst te voet de binnenstad, vond er een gezellig kerkpleintje, waar ik nog maar eens geconfronteerd werd met de truken van de foor. Een paar zigeunerdames kwamen op me af en een van hen speldde een blinkende nepvlinder letterlijk op mijn mouw, zeggende: “Ca te rendra du bonheur!” Enfin, weer van die geldaftroggeltoestanden. Op die plek echter heb ik een mooi concert kunnen brengen. Daarna pakte ik mijn biezen, want ik wilde de andere zigeunermuzikanten niet voor de voeten lopen op hun eigen territorium. Hier overnachten vond ik al helemaal geen optie!
In Uzès, een kleine middeleeuwse stad, genoot ik ervan om te spelen op de Place aux Herbes, onder de schaduw van de talrijke platanen. Het is er mooi en gezellig! Rocamadour probeerde ik ook in te palmen, maar daar liep nauwelijks volk rond. Zigeunerviolist en vriend Gregor Kartai heeft daar een prachtig buitenverblijf. Helaas, die gaf niet thuis.
Bestel dit boek, garant voor enkele uren leesplezier!
